ŻYCZENIA
BOŻONARODZENIOWE KSIĘŻY BISKUPÓW
Boże
Narodzenie – to czas, który przypomina, że Bóg przychodzi do świata, który
przez grzech wybrał drogę wiodącą ku zatraceniu. Przychodzi do ludzi, których
serca – skażone grzechem – pozamykały się na relację z Nim i na relację z
innymi. Przychodzi do społeczności podzielonych murami wrogości. Przychodzi do
nas w Jezusie – jako Dziecko. Taka jest strategia Boga: rodzi się w stajni,
gdzie nie ma drzwi, gdzie każdy może wejść. By spotkać Boga, który przychodzi
jako Dziecko, trzeba się otworzyć i wejść do otwartej stajenki, trzeba pochylić
się nad tym bezbronnym Dzieckiem i pozwolić, by Ono rozjaśniło nam serce. Tego
doświadczyli Maryja i Józef, pasterze, wszyscy, którzy się nad Nim pochylili,
aż po przedstawicieli światów pogańskich – Trzech Króli.
Bóg
niestrudzenie przychodzi w Jezusie. Przychodzi przez wszystkie wieki do
wszystkich ludzi – także do nas. Doświadczyliśmy tego w Roku Jubileuszowym, za
który chcemy podziękować w ostatnią niedzielę grudnia, gromadząc się razem o
godzinie 16.00 w naszej toruńskiej katedrze.
Pan
Jezus przychodzi, bo pragnie, abyśmy wyszli z naszych zamknięć, otworzyli się
na Boga, który jest otwarty, pochylili się nad Nim jak nad dzieckiem. A wtedy
On sprawi, że znikną mury wrogości, które dzielą nasze rodziny i które dzielą
nasze społeczeństwo. Rozjaśni swoją miłością nasze życie.
Życzymy
Bożego Narodzenia, które nas przemieni. Tego życzymy nam wszystkim, którzy
współtworzymy Kościół Toruński, Kościół pokornych, a więc otwartych na
przychodzącą Prawdę – grzeszników.
Pochylmy
się śmiało – jak pastuszkowie – nad Nowonarodzonym. Jemu nie przeszkadzało to,
że brzydko pachnieli, że byli prostymi ludźmi. Liczyło się tylko to, że się
otworzyli. Zapomnijmy więc o tym, że być może „pachniemy” lękiem, uprzedzeniami
czy poczuciem niegodności. Ważne, byśmy zapragnęli otworzyć swoje serca przed
Bogiem, który otwiera się przed nami. On otwiera się szczególnie przed dziećmi
– bo to one uczą nas, jak otworzyć się przed Nim.
Dlatego
dzieciom życzymy, aby pochylając się nad Nowonarodzonym, czuły się w swoich
domach szczęśliwe – bezpieczne i kochane. Ludziom młodym – aby odkryli, że
Nowonarodzony Bóg kocha ich bezwarunkowo i potrzebuje ich. Chorym i cierpiącym
– aby ich bolesne doświadczenia zostały rozjaśnione miłością Dziecka z
Betlejem. Tym, którzy czują się samotni – aby w bliskości Nowonarodzonego
odnaleźli pokój serca, umocnienie i cichą radość Jego obecności. Małżonkom –
aby razem pochylili się nad Nowonarodzonym i pozwolili Mu na nowo rozświetlić
wzajemne relacje. Wszystkim, którzy pełnią przeróżne misje w Kościele Toruńskim
– życzymy, by pochylając się nad Bogiem narodzonym jako Dziecko, rozświetleni
Jego miłością – zapomnieli o tym, co małostkowe i co dzieli, i ukazali światu
swoją prawdziwą, piękną twarz – rozpromienioną miłością Boga, który dla nas się
narodził.
bp
Arkadiusz Okroj – Biskup Toruński
bp Andrzej
Suski – Biskup Senior
bp Józef
Szamocki – Biskup Pomocniczy